O nas

Nasze powołanie w Kościele jest całkowicie ukierunkowane na modlitwę i kontemplację, przez zachowanie rad ewangelicznych.

Żyjemy według Reguły «pierwotnej», powstałej na początku XIII wieku, w małej wspólnocie siostrzanej opartej na samotności, modlitwie i ubóstwie.

Całe życie Karmelitanek Bosych jest poświęcone modlitwie za Kościół, kapłanów, teologów i zbawienie wszystkich ludzi. W życiu naszej świętej siostry Teresy od Dzieciątka Jezus ujawnił się wymiar misyjny powołania karmelitańskiego.

Charyzmat

W XVI wieku św. Teresa od Jezusa odnowiła Zakon Karmelitański pragnąc odpowiedzieć na potrzeby rozbitego przez Reformację Kościoła. Przywróciła zachowywanie "Reguły pierwotnej" w Zakonie ożywiając je nowymi intencjami apostolskimi. Włączyła też w swoje dzieło reformy św. Jana od Krzyża i w ten sposób powstał Zakon Karmelitanek Bosych (1562) i Karmelitów Bosych (1568)

Święta ożywiła nowym zapałem kult Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel; swojej rodzinie zakonnej zleciła jako dziedzictwo komunię z biblijnymi prawzorami, prorokami i wielkimi Ojcami Karmelu (por. Konstytucje Karmelitanek Bosych)

Jak Maryja –

rozważają Słowo Boże – trwając ustawicznie na modlitwie

„Modlitwa jest «nawiązywaniem przyjaźni, wielokrotnie podejmowanym w sam na sam z Tym, o którym wiemy, że nas miłuje», angażuje całą egzystencję i wyraża się w życiu wiary, nadziei i miłości” (z Konstytucji)

„Każda karmelitanka jest powołana do osobistej komunii z Maryją” (z Konstytucji)

Specjalną więź z Maryją, Królową i Matką Karmelu, symbolizuje szkaplerz. Jest on znakiem opieki Matki Bożej nad Zakonem oraz obietnic danych tym, którzy go noszą i w nim umierają. Karmel rozpowszechnił to nabożeństwo, zatwierdzone i gorąco polecane przez Kościół. Ci, którzy noszą szkaplerz, przynależą do rodziny karmelitańskiej i uczestniczą w dobrach duchowych Zakonu

  1. image8Słowo Boże
  2. image235Różaniec
  3. image10Szkaplerz
  4. image436modlitwa myślna